Samfylkingin stefnir að ESB aðild.

Í umræðum á Samstöðinni nýverið sagði einn Samfylkingarfótgönguliðinn Viðar Eggertsson, að þó aðildarumsóknin væri komin ofan í skúffu hjá Samfylkingu þá væri það efsta skúffan og mjög auðvelt að opna hana aftur. 

 

Líklega er það rétt hjá honum samanber eftirfarandi tilvitnun í vef Samfylkingarinnar (XS.is) undir liðnum málefnin/hagstjórn:

"Samfylkingin stefnir að fullri aðild Íslands að Evrópusambandinu með upptöku evru að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu."

Maður veltir fyrir sér hversu djúpristar breytingar formannsins séu eftir allt saman. 

 

Nei takk, ekki fyrir mig!

 

Sjálfstæðismenn kjósa lögfræðinga

og þétta einnig raðirnar í varðstöðunni fyrir hina ofurríku. 

 

Mennirnir úr atvinnulífinu og fulltrúar hinna borgaralegu gilda er látnir taka pokann sinn. 

 

En nú verða engir Vinstri Grænir til að sveipa yfir sig sauðargæru sósíaldemokratsins og plat miðjunnar.  Áfram verður þó sjálfsagt hægt að nota Framsóknarhækjuna.  

Þetta fólk mun ekki ganga nærri þensluvaldandi einkaframtaki til að draga úr ruðningsáhrifum í formi húsnæðisverðbólu, verðbólgu og vaxtaokurs. 

 

Þvert á móti. 

 

 

Hrunflokkarnir kvaddir

Nú gafst hún upp gamla merin og drapst endanlega undan klyfjunum.

Ríkisstjórnin loks fallin!

 

Þrír af fjórflokknum gamla, eru nú við það að geispa endanlega golunni. 

 

Framsókn og Sjálfstæðisflokkur búnir að sanna endanlega að þeir lærðu ekkert af hruninu og búnir að koma á sama munstrinu gagnvart almenningi í húsnæðismálum og eftir Hrun. 

Olígarkaflokkar án tilgangs. 

 

V.G. búnir að sanna endanlega algjört tilgangsleysi sitt í Íslenskri pólitík og reyndar skaðsemi.   

Það verður verkefni framtíðarsagnfræðinga að finna út hvort Svandís Svavars er verri andstæðingum sínum eða samherjum í pólitík.  

 

Samfylking reis aftur úr öskustó, vonandi búin að læra af mistökum og í það minnsta búin að setja ESB umsóknarkredduna til hliðar, þó sú hin sama kreddi lifi enn allt of góðu lífi í þeim anga Sjálfstæðisflokksins er Viðreisn kallast. 

 

Auðvitað fer eitthvað af þessu gamla víni á nýja belgi en vonandi förum við að sjá nýja tíma þar sem fólk (og þá Íslendingar) verður sett í fyrirrúm og lítil og meðalstór fyrirtæki fá andrými en ólígarkar stórfyrirtækja og banka settir í tilheyrandi aðhald.