Heimsendaspár,co2 og trúarbrögð

Það eru óþægileg líkindi og gamalkunn milli fornra heimsendaspáa og hnattrænna ofhitunnarspáa nútímans. 

Óþægileg vegna þess að gömlu heimsendaspárnar voru til þess eins að ná tökum á fólki enda rættust þær sem betur fer ekki.  Þess vegna er ekki óvarlegt að ætla að sama sé upp á teningnum nú að talsverðu eða miklu leiti. 

Ef á hinn bóginn trúa skal því að hlýnun loftslags síðustu 100 árin eða svo stafi af mokstri mankyns á jarðefnaeldsneyti og bruna þess út í andrúmsloft þá væri lágmarkskrafa að þeir sem slíka kenningu boða færu eftir henni sjálfir og réðust að rótum vandans fremur en að gera svo til allt annað en það.

Lausnin væri auðvitað sú að draga stórlega úr þessum útblæstri og jafnvel að snúa dæminu við. 

 

Íslendingar bjarga seint heiminum og verða reyndar líklega líka seint til þess að hann farist. 

Það munar sem sé ósköp lítið um okkur til eða frá. 

En við eigum mikið rafmagn a.m.k. enn þá og gætum helst lagt okkar litla lóð á vogarskálar með að taka þátt í að þróa leiðir til að breyta Co2 í nothæft eldsneyti t.d. ethanol sem rennur beint og ljúflega niður í bulluvélar dagsins í dag þó stundum með smá breytingum. 

 

Hér er frétt af smá framþróun í þeim ranni,https://www.technologyreview.com/s/526456/a-less-resource-intensive-way-to-make-ethanol/

Væri ekki nær að veita fjármunum til háskóla landsins til að vinna að tæknilegum lausnum á þessu sviði fremur en að hlaupa svona út og suður með sjálfstyptingarsvipuna á lofti (enn eitt trúarbragðaeinkennið) og vaða í hverja vitleysuna á fætur annarri?