Landsvirkjun og nærsamfélagið!

Landsvirkjun sér öll tormerki á því að koma meira fé til nærsamfélagsins í gegnum fasteignagjöld, en er þó full vilja til að greiða meira. Sbr. t.d. Kastljós Rúv í kvöld, 22.3 2023.

Þó er og hefur alltaf verið a.m.k. ein leið opin til þessa en hún er að greiða landeigendum við árnar, leigu fyrir vatnsréttinn. 

Það hefur Landsvirkjun þó ekki viljað gera hingað til en nú er lag!

 

 

Athugasemdir

[Magnús Sigurðsson, 22.3.2023 kl. 21:34]

Bograr Landsvirkjun ekki svokallaðar fallbætur?

Eingreiðslu fyrir vatnsréttindi til landeigenda, sem t.d. losna við kolmórauðar jökulsár úr túnjaðrinum hjá sér yfir á tún nágrannana, og fá laxveiðiár í staðin.

[Bjarni Bjarnason (IP-tala skráð) 23.3.2023 kl. 00:15]

Öllu kerfinu er stillt upp þannig að landeigendur hljóti að vera á móti virkjun og því sé rétt að taka vatnsréttin eignarnámi og greiða í staðinn einhverja glyrnu.  Helst vilja þeir gera allt annað en greiða sannvirði fyrir vatnsréttinn, t.d. leggja veg eða eitthvert dúllerí, jafnvel að byggja stöku fjós.

Auðvitað á fyrsta nálgun gagnvart landeiganda/vatnsréttarhafa að vera einhvern veginn svona: "Hey viltu vera memm í að byggja virkjun" eða "Viltu leyfa mér að byggja hér virkjun sem þú færð arð af"?

Ef bóndi á góðan hest þá kemur ekki einhver stórtamningamaðurinn og tekur hestinn eignarnámi og það á lægsta mögulega prís.  Það eiga sér stað samningar á jafnréttisgrundvelli og stundum eru tamningamennirnir jafnvel þakklátir að hafa orðið fyrir valinu.  Þannig umgangast menn eignarréttinn í sveitinni. 

Það er fæst sem bendir til þess að laxinn hafi eitthvað gott af því að fá fleiri virkjanir í Þjórsá.  En sjálfsagt veit enginn hver endanleg áhrif verða. 

[Magnús Sigurðsson, 23.3.2023 kl. 06:10]

Svo er það náttúrulega spurningin hver á rigninguna og jöklana, -kannski er sumt einfaldlega í eigu almættisins rétt eins og fiskarnir í sjóum?

Auðvitað á að nýta auðlindir landsins í þágu þjóðarinnar, og ekki síður í þágu þeirra sem næst þeim búa, það segir sig sjálft. Einhvern veginn eru menn að missa sjónar á því í öllu gróðærinu.

En svo því sé haldið til haga þá sé ég aldrei sjónvarp og fylgist ekki með kastljósi fjölmiðlanna, þannig að ég veit svo sem ekkert um hvað ég er að tala.