Ekki byrjar hún vel!

Það er galli á umræðunni um mál Jakubs Polkowsky, öryrkjans sem tapaði húsi sínu á uppboði, að þar er ruglað saman tveim grundvallaratriðum í málinu.

 

A. Þau vandamál sem urðu til að húsið var sett á uppboð og af hverju var ekki hægt að grípa fyrr inn í og hvað Jakubs gerði og gerði ekki sem varð til að svo fór.

 

B. Að framkvæmd uppboðsins skyldi verða svo misheppnuð að húsið fór langt langt undir markaðsvirði.

 

Umræðan virðist öll snúast um A á meðan B verður að aukaatriði.

 

Ekki byrjar nýji dómsmálaráðherrann að hafa sig ekki í gegnum þennan mismun.

 

Ábyrðin á því hve illa tókst til með uppboðið (B) liggur ekki hjá gerðarbeiðanda  heldur hjá Sýslumanni.

 

Vissulega kenndi Hrunið manni að hvoru tveggja er til að lög nái ekki yfir siðlaust athæfi borgaranna og svo hitt að ekki er farið eftir þeim lögum sem þó eru til. Síðustu vendingar í Íslandsbankamálum hafa svo sem einnig minnt mann á það!

 

En hefði nú blessaður sýslumaðurinn ekki mátt skoða lögin aðeins betur og í það minnsta áttað sig á anda þeirra sbr 37. gr. laga um nauðungarsölu frá 1991 nr. 90 hvort sem hún á nákvæmlega við eða ekki:

 

"Nú hefur verið leitað boða í eignina skv. 4. mgr. 36. gr. og sýslumaður telur þau sem koma til álita svo lág að fari fjarri líklegu markaðsverði eignarinnar þótt tekið yrði tillit til ákvæða 57. gr. Ef sýslumaður telur mega rekja þetta til sérstakra aðstæðna og hann hefur rökstudda ástæðu til að ætla að mun hærri boð geti enn fengist í eignina, getur hann ákveðið að uppboðinu verði fram haldið eitt skipti enn......"

 

Sá sem hefur ekki rökstudda ástæðu til að ætla að einbýlishús sé meira en þriggja milljóna virði á Íslandi í dag, er allverulega úti að aka og raunverulega ekki boðleg skýring að Sýslumaður hafi ekki vitað hvað hann var að gera og verið jafn mikið úti að aka í málinu og greyið hann Jakubs!

 

En hvað var Sýslumaðurinn þá að hugsa?

 

Það er alveg sama hvernig maður lítur á þetta, það er sýslumaðurinn sem er stóri klúðrarinn í uppboðsmálinu og nýji dómsmálaráðherrann virðist ætla að fylgja honum fast eftir í því klúðri með því að benda annað!

 

Hvað er hann/hún að hugsa?